MILE GEORGIEVSKI

Nakon sticanja akademske titule diplomiranog inženjera metalurgije, na Tehničko-metalurškom fakultetu u Skoplju, Mile Georgievski primjenu stručnih znanja počeo je  u „Rudnicima i Željezari Skopje“.Tokom tridesetpet godina posvećenosti radu u razvoju ovog privrednog kolektiva, obavljao je niz odgovornih poslova  i to rukovodioca tehničke kontrole, glavnog inženjera, te direktora Hladne valjaonice, a potom i zamjenika generalnog direktora za proizvodnju  u „Željezari Skopje“.

Uporedo s tim, jedan je od osnivača Saveza metalurga Makedonije, pri čemu je osam godina bio predsjednik istog, a četiri godine bio je i predsjednik Saveza metalurga Balkana. U Fabrici cijevi „UNIS“ u Derventi je   od jula 2012. godine, na zahtjevnom mjestu zamjenika generalnog direktora za proizvodnju, a sintezom i potvrdom stručnosti, iskustva i menadžerskih sposobnosti, od aprila ove godine generalni je direktor derventskog privrednog subjekta koji baštini dugogodišnju tradiciju poslovanja.

BH BUSINESS MAGAZINE: Gospodine Georgievski, kako biste, u najkraćem predstavili privredni subjekt  na čijem ste čelu, od osnivanja istog do definisanja novih vlasničkih odnosa, po čijim elementima posluje i danas ?

M. GEORGIEVSKI: „UNIS“ Fabrika cijevi u Derventi osnovana je 1974. godine kao Radna organizacija u sastavu “SOUR UNIS“ Sarajevo. U početku preduzeće je proizvodilo okrugle, kvadratne, pravougaone i elipsoidne cevi, kao i D i L profile ograničenog asortimana. Do kraja sedamdesetih godina prošloga veka proizvodni asortiman proširen je uvođenjem proizvodnje žarenih hidrauličnih cevi, šavnih preciznih cevi i izradom elemenata i sklopova od cevi. U narednim godinama delatnost je proširena i na preradu drveta.

VIŠEMILIONSKE INVESTICIJE

BH BUSINESS MAGAZINE: Šta su osnovne značajke poslovanja  Fabrike cijevi „UNIS“ u periodu od 2002. godine do danas ?

M. GEORGIEVSKI: Prodajom državnog kapitala, u maju 2002. godine, registrovano je Akcionarsko društvo „UNIS“- Fabrika cijevi, pri čemu je većinski vlasnik postala kompanija „Balkan Steel Internacional Establishment“.

 Društvo   je   zadržalo  osnovnu   delatnost, ali je period od 2002. godine do danas obeležen snažnim investicionim zahvatima u vidu kupovine novih proizvodnih linija i modernizacijom postojećih kapaciteta.

Sve navedeno kompletirano je izgradnjom odgovarajućih infrastrukturnih objekata.

Od 2007. godine  izgrađeni su novi kapaciteti za proizvodnju cevi velikih prečnika od 3 do 8 colova sa 360 000 tona kapaciteta na godišnjem nivou, čime su postojeći proizvodni kapaciteti iz 2002. godine od 40 000 tona povećani na oko 500 000  tona, što predstavlja povećanje za više od deset puta.

BH BUSINESS MAGAZINE:

Šta karakteriše poslovanje sa aspekta efeketa višemilionskih investicija, kakva je kadrovska struktura uposlenih i na koja tržišta ste se, upkos konkurenciji, nametnuli kvalitetom proizvoda i drugim, ništa manje bitnim elementima ?

M. GEORGIEVSKI:

Rezultati pomenutih aktivnosti i nevedenog širokog asortimana je značajno povećan fizički obim proizvodnje, stalni rast prodaje na domaćem i posebno na inostranim tržištima.

Rast navedenih parametara rezultirao je i povećanjem broja zaposlenih, uz naglasak da, u vreme velike nezaposlenosti, „UNIS“ ima stalno otvoren konkurs za prijem novih radnika metalske struke.

 Trenutno je zaposleno 516 radnika  od kojih 36 sa visokom stručnom spremom, 4 sa višom, 18 je visokokvalifikovanih radnika  114 sa srednjom stručnom spremom, 250 kvalifikovanih, 35 polukvalifikovanih  i 59 nekvalifikovanih.

S velikim zadovoljstvom i ponosom naglašavam da smo, u okviru manifestacije izbora najuspešnijih u privredi za 2012. godinu, početkom ove godine primili nagradu Privredne komore RS u kategoriji najboljih izvoznika finalnih proizvoda. Nagradu smatramo adekvatnim priznanjem za jedanaest godina zejedničkog rada „Balkan Steela“ i „UNIS“-a. To je ujedno i potvrda ispravne razvojne strategije „Balkan Steela, ali i rezultat čestitog i poštenog rada zaposlenika u fabrici.  „UNIS“ je time dokazao da se, i u ovim teškim vremenima za poslovanje, može, istina teško i uz mnogo odricanja, doći do dobrih rezultata.

Nije bilo nimalo lako zadržati i stalno povećavati stepen izvoza. Ali, uz pomoć države i nadležnih institucija, kao i uz pomoć i saradnju sa ino partnerima, koji nikada nisu prestali da posluju sa „UNIS“-om, iz godine u godinu povećavamo učešće eksporta u našoj poslovnoj politici, a time i boljih poslovnih rezultata. Uveren sam da ćemo, do kraja ove i tokom naredne godine, zauzeti lidersko mjesto među ispručiocima šavnih cevi iz trećih zemalja kupcima iz EU, a trenutno smo treći na toj listi. Govoreći o ovom cilju nimalo ne zanemarujemo izuzetne teškoće koje nam stvaraju visoke cene ulaznih sirovina, niske prodajne cene, skupi i teško dostupni krediti domaćih banaka, što sve ugrožava likvidnost i stabilno poslovanje. U takvim uslovima mnoge fabrike iz branše „UNIS“-a, kako na Balkanu, tako i u Evropi, prestale su da postoje.

 „UNIS“ uspešno posluje, razvija se i jača, i upravo na tim tržištima gdje su dominirala nestala preduzeća vidimo svoju šansu za novu ekspanziju. S tim u vezi, početkom godine Fabrika cijevi „UNIS“, a u okviru grupacije Balkan Steel“, uspela je da ozbiljno proširi distributvni mrežu vlastitih proizvoda u Istočnoj i Srednjoj Evropi, čime je tržište EU, koje je najprirodniji partner i destinacija „UNIS“-ovih proizvoda još kompleksnije pokriveno i obrađeno.

Danas se cevi „UNIS“-a prodaju u Njemačkoj i to 66 posto proizvodnje, te Austriji, Poljskoj, Litvaniji, Holandiji, Češkoj, Slovačkoj, Rumuniji, Mađarskoj, Hrvatskoj, Sloveniji, Srbiji, Makedoniji, Bosni i Hrecegovini i drugim zemljama.

Na ino tržište trenutno plasiramo 79,60, a na domaće preostalih 20,40 posto proizvodnje.

 Veliku ulogu u realizaciji izvoznih poslova sve više dobija Luka Šamac, također u vlasništvu „Balkan Steel“-a, preko koje se, rečnim brodovima i baržama, znatne količine cevi otpremaju put  Regensuburga, Bratislave, Budimpešte i drugih rečnih luka.

U DRUŠTVU NAJVEĆIH

BH BUSINESS MAGAZINE:

Koliko  su povećani proizvodni kapaciteti i šta je rezultat navedenog posmatrano sa aspekta poslovnog makro okruženja ?

M. GEORGIEVSKI: „Balkan Steel“ je 2002. godine  kupio  65 % ukupne vrednosti Fabrike cijevi  „UNIS“. Nakon toga usledila je realizacija investicija u vrednosti od više desetina miliona eura, koje su uložene u rekonstrukciju i modernizaciju proizvodnih pogona, kao i za izmirenje zaostalih potraživanja od poverilaca koje je „UNIS“ imao iz prethodnog perioda. U aprilu 2005. godine završene su aktivnosti na remontu i modernizaciji proizvodnog pogona fabrike, a proizvodni kapaciteti znatno uvećani. U toku 2007. godine, izgradnjom novog pogona za proizvodnju cevi od 4 i 8 colova, instalirana je još jedna, a ujedno i najveća proizvodna linija u okviru Fabrike, čiji je godišnji kapacitet, kao što sam već ranije naveo, 360 000 tona.

Vredno  pažnje je napomenuti još jednom i to da je, zahvaljujući investicionim ulaganjima „Balkan Steel“-a u proteklom periodu kapacitet Fabrike povećan je sa 40 000 na 500 000 tona cevi.

Ovakvi rezultati Fabriku cevi „UNIS“ pozicionirali su u društvo deset nejvećih u Evropi.

I da zaključim. Vreme i uslovi u kojima trenutno poslujemo teži su negi ikada. Ali, mi se ne predajemo. “UNIS”, poštujući razvojnu strategiju, želi napred, odgovorno ispunjavajući društveno – socijalnu ulogu hranioca više od 500 radnika i njihovih porodica.

BIOGRAFIJA